Οι θείες

Που πήγανε όλες αυτές οι θείες
που με φιλεύανε γλυκό του κουταλιού
μ'ένα σιρόπι —κλάμα μακρινό—
που κάποιο πένθος διαρκείας
δεν το άφηνε να δέσει
Ονόματα ρουφήχτρες:
Καλλιόπη, Αγλαϊα, Περσεφόνη
που λες τις εξαφάνισαν
μες στις παρωχημένες έννοιές τους
Πώς φύγαν έτσι, μόνο
μ' ένα σύρσιμο απαλό φρρ...φρ...
μιας γκρίζας φούστας άχαρης, μακριάς!
Και πώς αποζητάω τώρα
τα φιλιά που αποστρεφόμουν!
Τρίχες σκληρές, ενστάσεις μιας ζωής
που ξεφυτρώνανε ανεξέλεγκτες
μεσ απ'τις κρεατοελιές τους
αχινοί, μαύρα μου αγκάθια
που με αγκυλώνουν πάλι.





Από της ποιητική συλλογή:
Ο ΠΙΟ ΜΙΚΡΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ

εκδ. Πλανόδιον, Αθήνα 1998