Ειν' ένας καταδικασμένος έρωτας, μι' αγάπη απαγορευμένη.
Δυο βήματα μπροστά να φύγεις, να ξεφύγεις.
Ενδοιασμοί; Ένα: Γυρίζεις πίσω.
Ξανά δυο βήματα αποφασίζεις.
Νοσταλγία; Ενοχές;
Ένα βήμα στο χτες.
Αναποφάσιστα λικνίζεσαι κι έτσι ποτέ
σχεδόν δεν φτάνεις
κι όλο πονάς και διστάζεις
όταν χορεύεις ταγκό.
Από την ποιητική συλλογή:
"Απόπειρα τοπίου", Εκδ. Ερμείας, Αθήνα 1994
1 σχόλιο:
Καλή αρχή, Αγγελική!
Δημοσίευση σχολίου